Калі такое ўвогуле было?

1 чэрвеня. Магілёў. Алесь Святліцкі / photo – charter97.org


Вуліца нервуе дзейную ўладу. За апошні месяц апынулася, што ў Беларусі ёсць месца палітычным баталіям, ад чаго дзяржава за апошняе дзесяцігоддзе неяк адвыкла. Шматлікія пікеты на карысць Ціханоўскага, дыпламатычны ашчэр Бабарыкі, які паскардзіўся ў ЦВК на Лукашэнку, Цапкала, што адкрыта выступіў супраць дзеянняў вертыкалі ў адносінах да блогераў «Краіны для жыцця» – усё гэта рэзаніруе са звычайным укладам насельнікаў наседжаных крэслаў розных ведамстваў і адміністрацый.

Адчуўшы нядобрае, улады вырашылі адказаць там, куды звычайна не лезлі – у Інтэрнэце. Па нейкім дзіўным супадзенні, супраць вулічных пікетаў і канкурэнтаў Лукашэнка раптам вырашылі выказацца нават тыя, хто раней ніколі асабліва ў палітыку не лез (нават нягледзячы на ​​свае цалкам палітычныя пасады). Зрэшты, ёсць і знаёмыя персоны. Іх усіх аб’ядноўвае адно – гэта магілёўцы, якія дасягнулі росквіту сваіх кар’ер менавіта пры дзеючым рэжыме.

ДЭПУТАТ ІГАР МАРЗАЛЮК СУПРАЦЬ УСІХ

31 мая БелТА выкінула на свой сайт эсэ дэпутата Палаты прадстаўнікоў Ігара Марзалюка. Вось ужо каму сапраўды не прывыкаць да Інтэрнэту, дзе Ігар Аляксандравіч нават паспеў стаць мемам.

Дэпутат прайшоўся па ўсіх. Не называючы імёнаў і прозвішчаў, у яго апісанні выразна бачыцца адсылка да блогера Сяргея Ціханоўскага і Валерыя Цапкалы.

Першага ён назваў «расейскамоўным” “несвядомым” папулістам ўзору 80-х гадоў» (іранічна, што пад такое апісанне цалкам падпадае і Аляксандар Лукашэнка), а другому наракае на яго няўдзячнасць. Маўляў, менавіта дзейсны прэзідэнт дапусціў Цапкалу да ўлады:

«Як ніяк, менавіта А. Лукашэнка, а не хтосьці іншы на гэтыя пасады шаноўнага інтэлектуала зацвярджаў. І ён не адмаўляўся. І не крытыкаваў свайго шэфа, Кіраўніка Дзяржавы. Не выказваў нязгоду з даручэннямі. Паводзіў сябе як бездакорны дзяржаўны служачы і член каманды. Забралі пасаду. Пакрыўдзіўся. З паплечніка і адданага выканаўцы палітыкі Прэзідэнта ператварыўся ў ягонага апанента… Можа хто і паверыць, можа хто і палічыць вас альтэрнатывай, “рэжыму”, але навошта пераходзіць на асобу таго, хто спрыяў твайму росту, тваёй асабістай кар’еры, таго, хто быў для цябе настаўнікам і кіраўніком?».

Натуральна, пікеты па зборы подпісаў за канкурэнтаў Лукашэнкі Ігар Марзалюк лічыць «незаконнымі мітынгамі», а саміх канкурэнтаў – вестунамі грамадзянскай вайны.

Зрэшты, да выказванняў Ігара Аляксандравіча ўжо прыстасаваліся. А вось палітычныя выступы іншых прадстаўнікоў дэпутацкага корпуса хутчэй у навінку.

ВОЛЬГА ПЕТРАШОВА – АКУРАТНАЯ, А СВЯТЛАНА ШУТАВА – КРЫВАДУШНАЯ

Заўсёднік розных «сацыяльных» святаў і адкрыццяў бальніц дэпутат ад Магілёўскай-Кастрычніцкай акругі №86 Вольга Петрашова сваё (?) меркаваньне, як і Марзалюк, выказала праз БелТА. Што цікава – таксама менавіта 31 траўня.

У адрозненне ад свайго калегі, яна была нешматслоўнай і значна больш нейтральнай ў ацэнках:

 – Упэўнена ў тым, што мірным шляхам абмеркаванняў і далейшага ўдасканалення ўсіх працэсаў можна паспяхова працягваць вырашаць усе праблемы і цяжкасці. Каб не нашкодзіць шматгадоваму працэсу захавання незалежнасці нашай краіны, зберагчы яе ад чужога меркавання і іншых рашэнняў.

Праўда, каму менавіта належыць «чужое меркаванне», Вольга Віктараўна не ўдакладніла. Таксама яна пажадала беларусам «шанаваць тое, што ўжо ёсць».

Дэпутат Святлана Шутава цяпер таксама засядае ў Палаце прадстаўнікоў – толькі ад Асіповіцкай акругі №89. Да гэтага яна больш за 15 гадоў узначальвала галоўную дзяржаўную газету Магілёўскай вобласці – «Магілёўскія ведамасці». Таму, мабыць, і вырашыла выказацца пра ролю СМІ ў цяперашніх рэаліях.

«Заўсёды ганарылася прыналежнасцю да журналісцкага “цэху”. Праца ў СМІ прывучыла і думаць па-асабліваму. Ніколі не ацэньвала працу калегаў па спрошчаным прынцыпе “дрэнны-добры”. Галоўнае – наколькі дакладна і аб’ектыўна пададзеная інфармацыя, як глыбока раскрытая тэма… Сёння, калі ледзь не кожны лічыць сябе журналістам, некаторыя забываюць пра такое элементарнае правіла – праверка фактаў. Вынік – нагнятанне абстаноўкі, распальванне нянавісці і агрэсіі ў грамадстве. Для мяне такая журналістыка непрымальная», – заявіла Шутава ў сваім Facebook.

Іронія ў тым, што ў пару, калі Шутава яшчэ ўзначальвала «Магілёўскія ведамасці», там не пасаромеліся, напрыклад, не вельмі пахвальнага апісання палітыка, цяпер кіраўніка партыі БНФ Рыгора Кастусёва.

У нумары ад 13 лiстапада 2015 года Кастусёва назвалі «пакрытым палітычнай цвіллю з-за пяцігадовай даўнасці былым кандыдатам у прэзідэнты». Цікава, ці з’яўляецца гэта «нагнятаннем нянавісці і агрэсіі ў грамадстве», ці палітычных апанентаў Аляксандра Лукашэнкі «мачыць» можна? Пытанне застаецца адкрытым.

ПРАРЭКТАР I СЕНАТАР ДЗЯЧЭНКА СУПРАЦЬ «ПРЫБЛУДНАГА ГАСТРАЛЁРА-ТАПАЧНІКА З МАСКВЫ»

Прарэктар МДУ ім. А.А. Куляшова і сенатар Алег Дзячэнка пару дзён таму ўжо быў героем публікацыі MSPRING.ONLINE. Як нам паведамілі студэнты факультэта матэматыкі і прыродазнаўства, адразу пасля іспыту цэлую групу маладых людзей «прапусцілі» праз кабінет, дзе Дзячэнка прасіў паставіць подпіс за вылучэнне Аляксандра Лукашэнкі. На выкарыстанні адміністрацыйнага рэсурсу прарэктар не спыніўся.

31 траўня (вось ужо супадзенне!) ён апублікаваў адразу некалькі пастоў у сваім Facebook, дзе яўна агітаваў за свайго кандыдата.

Зрэшты, значна цікавей рэакцыя Дзячэнкі на ўжо згаданы пост Святланы Шутавай:

«Святлана, цалкам з табой згодны. Што я бачу: павылазілі з розных шчылін звычайныя самазванцы, якія называюць сябе «журналістамі». Збіраюць чуткі, плёткі, домыслы і скідаюць у эфір – ніякай адказнасці. Тое, пра што пішуць – не правяраюць ў прынцыпе. Ім абы пракукарэкаць. Аднаго прыблуднага гастралёра-«тапочника» з Масквы затрымалі – брэх на ўсю Сінявокую. Глядзіш па факце – хуліган».

Відавочна, што гаворка ідзе пра блогера Сяргея Ціханоўскага, якога праваабарончыя арганізацыі Беларусі прызналі палітвязнем пасля затрымання на пікеце ў Гродне. Затрыманню папярэднічала наіўная правакацыя з боку супрацоўнікаў міліцыі, што выдатна відаць на відэаматэрыялах ў Інтэрнэце.

ШТО Ў ВЫНІКУ?

Такая рэакцыя дэпутатаў і сенатара цалкам мае права на жыццё – свабода меркаванняў, як ніяк, гарантаваная Канстытуцыяй.

Праўда, ёсць некалькі нюансаў, якія насцярожваюць наконт іх шчырасці.

Першае. Калі Марзалюк і раней актыўна выказваўся наконт палітычных падзей, якія адбываюцца, то ні Дзячэнка (сенатар), ні Петрашова (другі тэрмін у ролі дэпутата парламента), ні Шутава сваім публічным меркаваннем з нагоды бягучых падзей асабліва не дзяліліся.

Другое. Усе пасты\выступы з’явіліся ў адзін дзень – 31 траўня. Ёсць здагадка, што ўсім народным выбраннікам проста спусцілі зверху «просьбу» аднадзіць людзей у Інтэрнэце ад удзелу ў пікетах.

Трэцяе. Ні ў адным тэксце не пазначаюцца прама імёны палітычных апанентаў Лукашэнкі. Ціханоўскі для істэблішменту ператвараецца ў «таго-каго-нельга-называць» і зроблена гэта, бадай, для таго, каб лішні раз не піярыць нязручнага блогера. Па такім жа прынцыпе расійскія ўлады дзейнічаюць у дачыненні да апазіцыянера Аляксея Навальнага.

Вось ужо дзе сапраўды – «дзіўнае супадзенне».