Вядомы пошукава-выратавальны атрад “Сімуран” адсвяткаваў свой дзясяты дзень нараджэння ў “Рускім доме ў Гомелі”.
Атраду 10 гадоў. Пляцоўкай для ўрачыстага вечара быў выбраны “Рускі дом у Гомелі”. Атрад зарэгістраваны ў Беларусі як грамадскае аб’яднанне, але нягледзячы на масавую ліквідацыю няўрадавых арганізацый, ніякіх праблем не мае (як і іншыя падобныя структуры). ГА ПВА “Сімуран” мае разліковы рахунак і актыўна збірае грошы на дзейнасць і развіццё матэрыяльна-тэхнічнай базы. Кіраўніку «Сімурана» Юрыю Беразюку ў «Рускім доме ў Гомелі» пахвалы ліліся бясконца.
У пошукава-выратавальных атрадах на валанцёрскіх пачатках добраахвотнікі займаюцца пошукам зніклых без вестак людзей. Аб’явы аб наборы валанцёраў не спыняюцца ні на дзень. Свае філіялы ПСА “Сімуран” спрабаваў стварыць ва ўсіх гарадах усходняй часткі Беларусі, але ўдалося ахапіць толькі Гомельскую вобласць – аддзяленні ёсць у Жлобіне, Мазыры і Рэчыцы. І тут самай цікавай персонай з’яўляецца стваральнік гэтай арганізацыі Віктар Кудраўцаў, які пражывае цяпер у Санкт-Пецярбургу.
Заснавальнік атрада адразу пасля пачатку вайны Расіі супраць Украіны паехаў у Крым, дзе за сабраныя грошы вырабіў металічную канструкцыю пад наглядную агітацыю і банеры ў падтрымку расійскай арміі з “Z”-сімволікай. Білборды былі ўсталяваныя на мяжы Крыма такім чынам, каб былі бачныя баявым калонам.
І назва “Сімуран” была абрана не выпадкова. Сімуран – гэта крылаты воўк, істота са славянскай міфалогіі, ушанаваная рускімі язычнікамі. Лічыцца, што сімуран з’яўляецца ўвасабленнем Вярхоўнага Агнябога старажытнай Русі – Сімаргла.
У пачатку пошукавай кар’еры выпускнік Гомельскага гандлёва-эканамічнага ўніверсітэта Віктар Кудраўцаў актыўна прыцягваў да дзейнасці рознага роду экстрэмалаў – дыгераў і райдэраў-рамантыкаў, не раскрываючы сваіх планаў. Калі людзі ўцягнуліся ў дзейнасць, было вырашана зарэгістраваць няўрадавую арганізацыю, бо група патрапіла ў поле зроку міліцыі. А сам ён вырашыў жыць у Расіі.
Пошукава-выратавальныя атрады ў апошнія сем гадоў актыўна набіралі валанцёраў у прыгранічных з Расіяй беларускіх абласцях – Гомельскай, Віцебскай і Магілёўскай (ПСА “Фенікс” аддзяліўся ад “Сімурана” і адказвае за дзве апошнія). Яны не заўсёды знаходзілі агульную мову і часта драбніліся з-за амбіцый іх камандзіраў, але былі рэчы, якія для іх застаюцца нязменнымі – іх форма гэта заўсёды якасны ваенны камуфляж з чорна-аранжавымі нашыўкамі, падобнымі на “георгіеўскія стужкі”, і практычна ўсе лідэры падпісаны на Бранскі цэнтр пошуку зніклых людзей.
Як падкрэсліваюць камандзіры такіх атрадаў, у сваёй працы яны цесна ўзаемадзейнічаюць з міліцыяй ці МНС, але не замяняюць іх. Але насамрэч яны паралельна праводзяць заняткі па вывучэнні тактычнай медыцыны, арыентаванні на мясцовасці і галоўнае – вывучэнні гэтай мясцовасці. У пошуках зніклых людзей удзельнікі атрадаў прачэсваюць лясы, аглядаюць закінутыя будынкі, працуюць з картамі, а ў некаторых выпадках выкарыстоўваюць беспілотныя лятальныя апараты. У Гомельскай вобласці яны нават маюць права дзейнічаць у памежнай зоне беларуска-ўкраінскай мяжы.
Акрамя ПСА “Сімуран” і “Фенікс” у неафіцыйным расійскім рэестры значацца якія працуюць на тэрыторыі Беларусі пошукава-выратавальныя атрады “Анёл” (Мінск), “Анёл Паўночна-Захад”, “Віцязь” – створаны ў Пінску ў жніўні 2020 года, “Поўнач” » (Полацк), «Цэнтр-Спас», «Паўднёвы Захад» (Брэст), «Пульс». Каму яны рэальна падпарадкоўваюцца – застаецца пытаннем.
