5 прыкладаў ініцыятыўнасці.
9 лістапада. Магілёў. Ігар Лазоўскі. Фота – Галіна Гаўрыловіч, mogilevnews.by
Пра Уладзіміра Цумарава апошнім часам больш узгадвалі ў сувязі з кур’ёзных выпадкам, звязаным з новымі скульптурамі на Пушкінскім мосце. Шыльда пад адным з усталяваных бронзавых львоў абвяшчала, што менавіта старшыня гарвыканкама з’яўляецца ініцыятарам іх з’яўлення.
Аднак праз тыдзень металічную шыльду зацёрлі. Па адной версіі, сам Цумараў вырашыў праявіць сціпласць і прыбраць сваё імя з шыльды (чамусьці разам з імем скульптара). Па іншай – верхні эшалон улады апынуўся незадаволены нахабствам кіраўніка горада, паколькі фігурай нумар адзін, звязанай з адкрыццём Пушкінскага моста, павінен быць чалавек, якому не хапіла лоску ды гармоніі ў горадзе.
mycity.by
svaboda.org
Так ці інакш, Уладзімір Цумараў ледзь не стаў адзіным «мэрам» Магілёва, які літаральна ўпісаў сябе ў мясцовую гісторыю. Мяркуючы па актыўнасці старшыні гарвыканкама, ён сапраўды гэтага хоча. У сувязі з гэтым MSPRING.ONLINE ўспомніў 5 яго ініцыятыў, якія павінны былі б праславіць імя кіраўніка горада на гады.
ПЕРАНАЗВАЎ САВЕЦКУЮ ПЛОШЧУ
Ідэя зрабіць з плошчы Саветаў плошчу Славы прыйшла яшчэ ў 2005 годзе намесніку старшыні аблвыканкама Анатолю Глазу. Тады задумка не знайшла водгуку ў мясцовай палітычнай вертыкалі, аднак канчаткова не памерла.
У 2014 годзе Уладзімір Цумараў раптам ініцыяваў перайменаванне, патлумачыўшы гэта тым, што “на плошчы маецца Алея Герояў, мемарыяльны комплекс” Змагарам за Савецкую ўладу”, таму новая назва напрошваецца сама сабой”.
Варта адзначыць, што большасць гараджан выказваліся ў абарону старой назвы, а гісторыкі і грамадскія актывісты ўнеслі прапанову назваць плошчу Ратушнай.
Нягледзячы на гэта, гарадская камісія, як і Савет дэпутатаў практычна аднагалосна падтрымалі ідэю старшыні гарвыканкама.Назва спарадзіла масу народнага сарказму.У сацсетках, напрыклад, прапанавалі дадаць да плошчы Славы яшчэ плошчу Вовы, плошчу Сашы і плошчу Колі.Разам з новай назвай, тэрыторыя атрымала і новы від – з тых часоў над ёй круглы год развіваюцца дзяржаўныя сцягі.
ГАРАДСКІ ПАРК У ПАДМІКОЛЛІ
«Калі я ўступаў на гэтую пасаду, я сказаў, што ў мяне ёсць мара: зрабіць у Магілёве сапраўдны парк, які стане любімым месцам адпачынку гараджан і гасцей абласнога цэнтра. І мы ўжо пачалі рэалізацыю гэтага праекта “- пра гэта газеце “Веснік Магілёва” увесну 2014 года распавёў сам Цумараў.
Пасля гэтага Подміколле пазбавілі ад аварыйных дрэваў, смецця і хмызняку.Працэс суправаджаўся абвінавачваннямі з боку эколагаў у разбурэнні каранёвай сістэмы мясцовай флоры, а гісторыкі сумавалі з-за абывацельскіх адносінаў да культурнай пласту.
Галоўнае ў гэтай гісторыі тое, што ніхто не ведае, як менавіта будзе выглядаць канчатковая версія парку. Частка грамадскасці патрабуе стварыць батанічны сад, частка – канцэртную пляцоўку, а частка выступае супраць усіх варыянтаў. Актыўную ролю гуляюць прыхаджане Свята-Мікольскага манастыра – яны патрабуюць, каб у гэтай зоне была цішыня, таму ніякіх забаўляльных устаноў, на іх думку, быць не павінна, што супярэчыць плану забудовы. Нельга сказаць, што праект праваліўся ці стаіць на месцы – проста ніхто не ведае, чым менавіта ўсё скончыцца і на што хопіць грошай.
ЗАКРЫЎ НАЧНІКІ
У 2009 годзе гарвыканкам радасна рапартаваў аб адраджэнні «начнікоў» ва ўсіх спальных раёнах. У 2011 па ўсім горадзе іх налічвалася каля трыццаці. У 2013 года Ўладзімір Цумараў прапанаваў пакінуць толькі чатыры такія крамы. А яшчэ праз два гады старшыня гарвыканкама вырашыў закрыць усе:
– «Я глыбока перакананы, што нам трэба гэтыя крамы – так званыя начнікі – ужо закрыць. Не патрэбныя яны: нармальны чалавек пасля 10 гадзін вечара не пойдзе купляць гарэлку – гэта адназначна. А калі хтосьці і прыехаў у госці, то ў нас ёсць месцы грамадскага харчавання, якія працуюць па падоўжанаму графіку », – заявіў у сакавіку 2015 года Цумараў і папрасіў ўпраўленне гандлю сумесна з міліцыяй прапрацаваць гэтае пытанне. Як гэта паўплывала на колькасць мясцовых алкаголікаў – сказаць складана. У Магілёве, як і па ўсёй Беларусі, любяць выпіць кругласутачна.
ВЫРАШЫЎ ЗРАБІЦЬ З МАГІЛЁВА ГОЛЬФ-СТАЛІЦУ
Першыя планы пра ўладкаванне ў абласным цэнтры поля для гольфа Уладзімір Цумараў агучыў яшчэ ў 2014 годзе. Трэба сказаць, што ў гэтай справе старшыня гарвыканкама праявіў вытрымку і давёў справу да канца – у траўні 2016 адкрылася першае ў Магілёве поле для міні-гольфа, яшчэ адно застаецца ў планах. Пры гэтым, як запэўніў кіраўнік горада, ні капейкі бюджэтных грошай выдаткавана не было. Усе аплацілі інвестары з VMG Industry і Mebelain. А у 2019 годзе горад павінен прыняць чэмпіянат свету па міні-гольфе. Застаецца толькі выказаць здагадку, наколькі папулярным будзе гэты від спорту ў Магілёве, дзе большую частку года альбо марозіць, альбо ідзе дождж.
АБНАВІЎ МАСТЫ, ДАДАЎ ІЛЬВОЎ
На час кіраўніцтва Цумарава выпала адразу два вялікіх рамонту – моста па праспекце Шміта і моста па праспекце Пушкіна. На ўсё спатрэбілася тры гады – фактычна столькі ж, колькі старшыня гарвыканкама займае сваю пасаду.
З аднаго боку, абнаўленне пуцеправодаў праз Днепр нельга назваць асабліва ініцыятывай кіраўніка горада. Ўлады павінны былі адрамантаваць абодва моста яшчэ некалькі гадоў таму. З Пушкінскага і ўвогуле пачалі злятаць парэнчы.
З іншага, менавіта пры цяперашнім старшыні гарвыканкама праблема, нарэшце, вырашылася. Папярэднік Цумарава Станіслаў Барадаўка ў гэтым пытанні быў менш працавіты і цягнуў з рамонтам з канца двухтысячных, спасылаючыся на звыклую дзірку ў бюджэце.
Акрамя вырашэння тэхнічных задач, мост па Пушкінскім праспекце атрымаў яшчэ і новае афармленне – па двух бронзавых львоў на кожны ўезд. Навізна ідэі, канешне, засталася дзесьці ў Санкт-Пецярбургу XIX стагоддзя, але для Магілёва сышло і так. Разам са скульптурамі мост здабыў пазнавальнасць, а Уладзімір Цумараў ледзь не увекавечыў сваё імя ў бронзе. Не атрымалася. Можа з-за сціпласці. А можа таму, што у краіне стабільнасці ўвекавечаны можа быць толькі той, каму не хапае гармоніі і глянцу. Ну, можа яшчэ Ленін.
