Гаворка ідзе пра тых, хто будзе не супраць перапісвацца з людзьмі ў месцах пазбаўлення волі. Важна: праект не шукае ні жаніхоў, ні нявест і не аказвае матэрыяльную дапамогу.

28 красавіка. Магілёў. Саша Мінько


На піку праблемы 328 (па нумары артыкула Крымінальнага кодэкса «Незаконны абарот наркотыкаў»), калі лік асуджаных пераваліў за дзесяць тысяч, іх сваякі правялі разавую акцыю па напісанні лістоў. Пазней было вырашана па магчымасці ўсіх віншаваць з днём нараджэння і каляндарнымі святамі.

Да такіх акцыях далучаліся ўсе жадаючыя. А ў адказ сталі прыходзіць лісты, у якіх людзі па той бок калючага дроту выказвалі жаданне працягнуць перапіску. Улічваючы юны ўзрост асуджаных за наркотыкі, колькасць жадаючых перапісвацца расло – моладзь прагнула зносін. Адпаведна з’явілася неабходнасць у пошуку людзей, гатовых да перапіскі з асуджанымі.

Два гады таму самадзейная перапіска бацькоў з вязнямі перарасла ў самастойную ініцыятыву пад назвай «Ты ёсць». З’явіўся лагатып, а ў адмыслова створаную электронную базу даных сталі дадавацца асуджаныя па іншых артыкулах КК.

Сёння гэта ўжо самастойны унікальны праект, які патрабуе самаарганізацыі грамадзян. На дадзены момант стала вядуць перапіску адзінаццаць валанцёраў, а база дадзеных налічвае больш за 1200 вязняў. І на абаненцкую скрыню пастаянна прыходзяць лісты ад новых жадаючых мець сябра па перапісцы.

Сутнасць працы валанцёра патлумачыла для MSPRING.ONLINE каардынатарка праекта Антаніна Ляпёхіна:

На дадзены момант пастаянную перапіску вядуць 11 валанцёраў, і на кожнага прыпадае ад трох да пятнаццаці чалавек. У мяне асабіста на пастаяннай перапісцы 57 асуджаных, і каля 40 пішуць перыядычна, па меры ўзнікнення якіх-небудзь пытанняў.

Колькасць лістоў моцна вар’іруецца ў залежнасці ад хуткасці адказаў і “гамонкавасці” асуджаных. Некаторыя шлюць лісты праз дзень, проста распавядаючы, як прайшоў іх дзень, дзеляцца сваімі думкамі, а іншыя могуць некалькі тыдняў думаць над тым, што напісаць.

Акрамя таго, адзначае Антаніна Ляпёхіна, часам у асаблівых выпадках – калі няма сваякоў – з’яўляецца неабходнасць аплаціць асуджаным дзяржпошліну для наглядных скаргаў. За два гады было шэсць такіх выпадкаў, у цяперашні час разглядаецца пытанне па яшчэ адной.

Сродкі на рахунак асуджаных у такіх выпадках прынцыпова ніколі не залічваюцца. Ужо былі выпадкі, калі нядобрасумленныя вязні проста хацелі такім няхітрым спосабам папоўніць свой баланс для атаваркі ў турэмнай краме. Таму, маючы рэквізіты, скарга аплочваецца толькі ў банку, а ў папраўчую калонію накіроўваецца квітанцыя.

У рамках праекта асуджаным адпраўляюцца таксама канцылярскія прыналежнасці і кнігі патрэбнай тэматыкі. Акрамя добраахвотніцкай дапамогі па перапісцы, патрэбныя канверты і паштовыя маркі, папера, ручкі і алоўкі – усё гэта можна пераслаць па пошце (вага да 2 кг) на абаненцкую скрыню праекту: 220070, г. Мінск, а/с 41.

Далучыцца да добраахвотніцкай групе можна ў сацсетцы.