Па запрашэнні незадаволеных бацькоў карэспандэнт часопіса аб правах чалавека MSPRING.ONLINE паспрабаваў высветліць, навошта ў «Абласным цэнтры творчасці» праводзяць канцэрты расійскага шансону.
18 лютага. Магілёў. Саша Мінько
Незадаволенасць бацькоў выклікалі афішы культурных мерапрыемстваў, вывешаныя на вітрыне, прама ў вакне каля ўваходу.
Артысты «Жэка» і Эдуард Ізмесц’еў здаліся ім персонамі нон-грата для такіх устаноў, як дзяржустанова дадатковай адукацыі. Можна меркаваць, што адрасавана рэклама іх канцэртаў была хутчэй не асоба разборлівым бацькам, але бачаць яе менавіта дзеці.
Як патлумачыў адзін з незадаволеных бацькоў, за тыдзень абласны цэнтр творчасці наведваюць тысячы падлеткаў. А пачынаючы прыкладна з 11-гадовага ўзросту (4-5 клас), дзеці праз тэлефон альбо планшэта без праблем знаходзяць у сусветнай сетцы песні убачаных на афішах выканаўцаў. І потым вельмі цяжка растлумачыць дзіцяці, што «Жэка» гэта дрэнна, бо яго рэкламуе дзяржаўная ўстанова адукацыі.
Каб стала ясна, пра што ідзе гаворка, прывядзем цытату з хіта Яўгена Грыгор’ева (сцэнічны псеўданім «Жэка») пад назвай «На справу»:
Последний сухарик запарю кипятком,
Последний чинарик мы с корешем вдвоём,
Раскурим по-братски и тихо запоём,
О девках кабацких, о том как мы пойдём.
Припев:
На дело, на дело, на дело. На дело, пойдём мы смело
Ты встанешь на стрёме – управлюсь в пять минут
Как деньги из кассы в карманы к нам придут,
Отвалим спокойно, по проходным дворам.
Такая работа досталась нам, ворам…
Відавочна, што з дапамогай Дома творчасці турэмная рамантыка пранікае ў школы, нягледзячы на велізарную колькасць намаў па ідэалагічнай працы.
Дарэчы, праблем з атрыманнем гастрольных пасведчанняў у падобных артыстаў няма. Гарадскі і абласны аддзелы культуры відавочна не супраць, каб людзі, у тэкстах якіх міліцыя часцяком ператвараецца ў «мусароў», спявалі на сцэне, прызначанай для таленавітых дзяцей. З пяці афіш у экс-Доме піянераў дзве – самыя прыкметныя – рэкламуюць «гарадскі раманс».
Лірычны герой Эдуард Ізмесц’еў гэта ніхто іншы, як добра вядомы сярод аматараў падобнай музыкі «Андрэй Бандэра». Калісьці ён прыдумаў легенду пра падарожжа па краіне з цыганамі, і нібыта таму ў яго творчасці прысутнічаюць цыганскія інтанацыі.
З 2014 года артыст стаў выступаць пад сваім імем, ён пяціразовы ўладальнік прэміі «Шансон года». Артыст прызнае, што ніколі не быў у месцах зняволення, таму ў песнях нібыта не эксплуатуе турэмную тэматыку.
Праўда, у праграме «Лепшыя песні» у яго ёсць трэк пад назвай «Па этапу». Цалкам адназначна гучыць і песня «Пацанка»:
Ах, пацанка, пацаночка. Как тебя увидал
Я со дня того дальнего – всю дорогу страдал.
На этапах и в лагере, где бродяги сидят
Вспоминал потом долго я – твой насмешливый взгляд…
Усе вышэйпералічаныя канцэрты пройдуць у зале дзяржаўнай установы дадатковай адукацыі «Абласны цэнтр творчасці».
Яго дырэктар Сяргей Іваноў ва ўступным слове на афіцыйным сайце сцвярджае, што «гэта ўстанова з багатай гісторыяй і добрымі традыцыямі; гэта шырокі спектр адукацыйна-развіваючых паслуг, дзе кожнае дзіця абавязкова знойдзе сабе занятак па душы».
Сярод каштоўнасных прыярытэтаў у дзейнасці ДУДА “Абласны цэнтр творчасці” ў афіцыйных дакументах значацца «садзейнічанне самавызначэнню, грамадзянска-патрыятычнаму і ідэйна-маральнаму выхаванню, прафілактыка правапарушэнняў у падлеткавым асяроддзі».
Практыка прымушае ў гэтым усім ўсумніцца.
