Журналісты MSPRING.ONLINE больш за гадзіну дзяжурылі каля ўваходу ў дом, куды баіцца вяртацца дырэктар школы №12 Марына Зубарэнка і высветлілі агульныя настроі.
21 лістапада. Магілёў. Ігар Лазоўскі
Увага! Пры перадрукоўцы гэтага матэрыяла іншымі СМІ, пазначэнне mspring.online як крыніцы з гіперспасылкай на арыгінал ў першым абзацы абавязковае!
«Яна нібыта ужо начуе дома». Цёмнавалосы мужчына 35-ці гадоў разам з двума дзяўчынамі вылез з шэрага «Сеат Таледа» побач з пад’ездам дома па вуліцы Жамчужная, 20а, калі да яго падскочылі два журналісты нашага часопіса. Дзяўчыны, пачуўшы пытанні пра расклееныя ўлёткі, ня выказалі цікавасці да таго, што адбываецца і сышлі ўнутр дома.
Мужчына не захацеў называць свайго імя, але пацвердзіў, што жыве ў гэтым пад’ездзе і менавіта тут адбыўся інцыдэнт, які раззлаваў прэзідэнта Лукашэнку і напалохаў старшыню ўчастковай выбарчай камісіі №32 і дырэктара школы №12 Марыну Зубарэнку.
Ён сказаў, што яна ўжо начуе дома. Праўда, пачуўшы далейшыя роспыты, паспяшаўся выправіцца – па другой версіі, ён не ведае, з’яўляецца яна ў сваёй кватэры ці не. Саму Зубарэнку ён ацаніў як вельмі прыстойнага чалавека. Мужчына бачыў улёткі, у якіх жыхароў дома прасілі нагадваць старшыні участковага выбаркама аб крымінальнай адказнасці за фальсіфікацыю выбараў:
– Паўсюль былі – на дошцы аб’яваў, на кожным паверсе расклеілі. Выходзіш з ліфта – і бачыш гэтую дрэнь.
Пра сам інцыдэнт з удзелам Зубарэнкі і Марзалюка ў школе №12 ён даведаўся толькі з інтэрнэту:
– Гэта была правакацыя журналістаў тэлеканала БелСАТ. Шчыра кажучы, я дрэнна стаўлюся да іх. Хоць і не гляджу гэты канал. Я не веру, што Зубарэнка фальсіфікавала выбары.
На пытанне, чаго ж тады баіцца дырэктарка школы, мужчына абурыўся:
– Чаго яна баіцца? А вы пра 1997 год не чыталі? Пра Мікалуцкага? Яна баіцца, гэта нармальна. Чалавек, які расклеіў гэтую ганьбу – проста падонак.
Пасля гэтых слоў ён папрасіў сфатаграфаваць дакументы журналістаў MSPRING.ONLINE, зрабіў фота і сышоў у пад’езд. Хвілін праз дваццаць ён зноў выйшаў з дома разам з тымі ж дзяўчатамі, але ў машыну не сеў, а завярнуў за вугал дома і сышоў.
У гэты момант дахаты вярталася жанчына ў шэрым пухавіку і шапцы. Яна распавяла, што жыве на шостым паверсе. На ўспамін пра сітуацыю з улёткамі і Зубарэнку адрэагавала млява. Значна больш яе турбуе, што «бамжы сцягваюць агароджу з двара і здаюць у металалом».
Самі ўлёткі яна не бачыла, толькі чытала інфармацыю ў інтэрнэце:
– Ва ўлётках прасілі казаць Зубарэнка пры сустрэчы, што фальсіфікацыя выбараў – гэта крымінальнае злачынства. Але яна ж дырэктар школы, як яна можа фальсыфікацыямі займацца, глупства нейкае.
З самай Марынай Зубарэнкай жанчына, па яе словах, амаль не перасякаецца – вітаецца, калі бачыць, але знаёмая з ёй слаба. Яна не ведае, ці то начуе дырэктарка ў сваёй кватэры, ці то не.
Маладая дзяўчына ў слухаўках, ухутаная ў шалік, падышла да пад’езда хвілін праз 10 і не адразу зразумела, што ў яе пытаюцца. Пра расклейку ўлётак яна даведалася ад бацькі, таму ня ведае, як да гэтага ставіцца. Яшчэ яна чула, як яе бацькоў апытвала міліцыя: “Можа, некалькі дзён назад гэта было”.
– Улёткі я не бачыла, можа не звярнула ўвагі. Шчыра кажучы, я нават не ведаю, як выглядае гэтая жанчына [Зубарэнка].
Амаль у гэты ж момант у пад’езд сабралася заходзіць жанчына гадоў 50-ці з акуратным, але яркім макіяжам і вялікім сінім пакетам прадуктаў. Яна стомлена паведаміла журналістам, што ведае наглядна, як выглядае Марына Зубарэнка, але блізка з ёй незнаёмая:
– Бачыла яе, калі, напрыклад, сход жыхароў дома было. Вось так пару разоў бачыла. Ці начуе яна дома? Не ведаю. Ці можа яна фальсіфікаваць выбары – я не ведаю, але моцна сумняваюся. У любым выпадку, чалавек, якія расклеіў улёткі з інфармацыяй пра яе, паступіў непрыгожа. Усе мае суседзі пачыталі гэтыя кавалачкі паперы і проста выкінулі.
На пытанне, прыходзіў да яе хто-небудзь з міліцыі з нагоды улётак, жанчына здзіўлена адмоўна пакруціла галавой.
З пад’езда выскачыў мужчына ва ўзросце 55-60 гадоў, моцны і падцягнуты. Паводле яго слоў, ён толькі ўчора вярнуўся з лецішча, таму ўсю дзвіжуху з улёткамі прапусціў. Пра Зубарэнку ён адгукнуўся як пра «нармальную жанчыну», але блізка з ёй не размаўляў.
Жанчына з дзевятага паверха пра ўлёткі нічога сказаць не змагла і наогул вельмі спяшалася, але затое паспела паскардзіцца, што ў іх пад’ездзе дрэнна прыбіраюць лесвічныя пляцоўкі.
Наступных суседзяў нам прыйшлося чакаць больш за ўсё – каля 20 хвілін, але гэта таго каштавала. Мужчына і жанчына пенсійнага ўзросту прыехалі з лецішча разам з маленькай унучкай і ўжо заходзілі ў дзверы, калі мы іх спынілі. Па іх словах, яны ведаюць Марыну Зубарэнку – жывуць з ёй у суседняй кватэры.
У асноўным яны праводзяць час на дачы. Калі прыязджаюць, бачаць Зубарэнка рэдка. Яны выказалі здагадку, што яе кватэра можа здавацца ў арэнду, паколькі саму дырэктарку не бачылі вельмі даўно. Пры гэтым у кватэры хтосьці жыве: паводле іх сцвярджэння, яны перыядычна чуюць гук, падобны на чырыканне нейкі птушкі.
– Раней яны жылі тут ўсёй сям’ёй. [Нібыта] яна, дачка, сын, муж дачкі. Потым усе атрымалі кватэры. Сын Зубарэнкі – міліцыянт. Наколькі ведаем, нядаўна атрымаў кватэру ў «чырвоным доме» (дом па вуліцы Турава, які заселены пераважна супрацоўнікамі МУС). Ён такі высокі, здаровы. Дачка светлая, муж дачкі цёмненькі. Праўда, мы ўсё роўна амаль не камунікавалі, – распавяла суседка Марыны Зубарэнкі.
Вялікая ўлётка, прысвечаная старшыні ўчастковай камісіі, была налепленая прама лесвічнай пляцоўцы на паверсе. Маленькую ўлётку з інфармацыяй пра Зубарэнку жанчына і яе муж знайшлі ў сваёй паштовай скрыні і забралі сабе.
Сям’я прапанавала забраць яе і перадала кавалак паперы журналістам. Акрамя таго, яны паказалі, у якой кватэры баіцца начаваць Марына Зубарэнка.
Па іх словах, раніцай у суботу 16 лістапада, па пад’ездзе хадзілі супрацоўнікі МУС, апытвалі жыхароў. Самі яны як раз з’язджалі на лецішча і бачылі міліцыянтаў, калі спускаліся са сваёй кватэры.
Журналісты MSPRING.ONLINE патэлефанавалі праз дамафон у кватэру Зубарэнкі, але ім ніхто не адказаў. На наступны дзень мы яшчэ раз прыехалі на месца, каб паглядзець, ці гараць вокны ў жыллі жанчыны, але там было цёмна.
Гэтым часам, міліцыя працягвае крымінальную праверку па заяве Марыны Зубарэнкі. Яна вельмі хоча пакараць невядомага, які распаўсюдзіў улёткі.
