Улады сцвярджаюць, што сітуацыя з пандэміяй пад кантролем. Жыхары, мяркуючы па ўсім, не вераць.
2 красавіка. Магілёў. Саша Мінько
Жыхарам Магілёва не забаронена хадзіць па вуліцы без масак і карыстацца грамадскім транспартам. У горадзе няма каранціну з-за каранавіруса. Але горад відавочна апусцеў. Карэспандэнт MSPRING.ONLINE прайшоўся ўвечары па «тусовочнаму» цэнтру і паглядзеў на голыя вуліцы.
Самым людным месцам апынуўся адрэзак пешаходнай вуліцы Ленінскай, які стартуе ад нядаўна сышоўшага ў рэпетыцыйны рэжым драмтэатра. Тут можна ўжо ўбачыць магілёўцаў, якія прынцыпова ходзяць у масках і трымаюць дыстанцыю ў два метры.
Абстаноўка дастаткова нэрвовая: прама на вачах у нашага карэспандэнта двое сяброў сустрэліся і кінуліся адзін ад аднаго замест поціску рукі. З нерадаснай усмешкай патлумачылі адзін аднаму – каранавірус.
Час з шасці да васьмі вечара самы «масавы», але людзей няма. Каля сямі пачынае змяркацца і пустая Ленінская выглядае сапраўды страшнавата. Асабліва калі каля інтэрната універсітэта за хвілін дзесяць мінула ўсяго два чалавекі.
На месцы піўной установы – толькі вецер і пустата. Шкляныя дзверы вулічнага павільёна зачыненыя, унутры цемра.
Пустата вуліцы і нікому цяпер не патрэбныя вітрыны удалечыні ствараюць сваю атмасферу.
Месцамі Магілёў цяпер нагадвае каранавірусную Італію.
«Сталіца» магілёўскіх падлеткаў – гандлёвы цэнтр «Атрыум». Яшчэ тыдзень таму ўвечары тут ад самакатчыкаў, скейтэраў і мінакоў мітусілася ў вачах. Моладзь завісала да самага закрыцця.
Другі і трэці паверхі будынка аддадзены пад фудкорт і кінатэатры. Апошнія пустуюць, але не зачыняюцца. Як паведаміла дзяўчына, якая дзяжурыла на касе, працуюць усяго два кіназалы, а сам кінатэатр увёў адмысловы рэжым працы: сеансы у буднія дні пачынаюцца з 17 гадзін, а прамежкі паміж імі павялічаны. У выхадныя паглядзець фільм можна з 15.00.
Лішнім будзе казаць, што ўсе крамы ў гандлёвым цэнтры пустуюць. Нават на двух паверхах папулярнага рэстарана «Васількі» былі заўважаныя ўсяго два кліента. Заўсёды шумны фудкорт выглядае незвычайна.
А зараз у наш рэпартаж умешваецца палітыка. Ёсць толькі адна катэгорыя людзей, якая нават у эпідэмію паводзіць сябе не так, як іншыя – падлеткі.
Наш карэспандэнт правёў у «Атрыум» каля гадзіны, і ўвесь гэты час гэтая тусоўка школьнікаў нічога не заказваючы проста абмяркоўвала свае бягучыя праблемы.
У аўтарытарных краінах, пры адсутнасці дастатковай колькасці няўрадавых арганізацый, моладзь утылізуе сваю актыўнасць хістаннем па месцах з прыгожымі шыльдамі. Дзеці чакаюць, пакуль хто-небудзь пакіне стакан з-пад колы, хапаюць яго і потым ім забяспечаны бясплатны напой на ўвесь вечар – такія правілы бургернай.
Што тычыцца каранавіруса, то адзін з падлеткаў шчыра адказаў нам: «А я ў яго не веру, і бацькі мае не вераць». Гэта выглядае некалькі дзікавата, але, відаць, цытата прэзідэнта пра «вы ж яго не бачыце» знайшла свайго спажыўца. Праўда, аргумент аб ужо загінулых людзях паставіў хлопца ў тупік.
А вось тусоўкі паменш. Таксама на сталах нічога няма. Чаго чакаюць маладыя людзі падчас сусветнай пандэміі?
Як ні дзіўна, персанал рэстаранаў хуткага харчавання ходзіць без масак і не асоба напружваецца з-за распаўсюджвання віруса. Уборка памяшканняў можа і праводзіцца часцей, але гэта ніяк не прыкметна. Антысептык і інструкцыя, вядома, тут ёсць. Але нават яны выглядаюць неяк змрочна.
А самае сумнае ў гэтай карціне тое, што на прыбытак ужо ніхто не спадзяецца. Чаканнем горшага працята нават паветра.