Здаецца, МУС адмыслова стварае розныя ўмовы пакарання для зняволеных з дапамогай інтэрнэт-гандлю. MSPRING.MEDIA па просьбе экс-зняволеных пакапаўся ў асартыменце тавараў, якія фарміруюць рэжымныя перадачы.
Афіцыйны сайт Дэпартамента выканання пакаранняў (ДВП) МУС пастаянна змяняецца – то дадае дадатковыя рубрыкі, то іх прыбіраюць. Мы ўжо апісвалі сітуацыю, калі там знікла цэлая кнопка «Навіны» пасля бравады турэмшчыкаў поспехамі ў продажах у краіны Еўрасаюза мэблі, вырабленай у прамзоне калоній рукамі зняволеных. З-за гэтага здарыўся цэлы скандал – у цывілізаваных краінах праца на рабскіх умовах забароненая.
Затое зараз там з’явілася новая, вельмі цікавая рубрыка «Замова перадачы». Наўскідку нават цяжка зразумець, пра што гаворка, калі не ведаць аб увядзенні ў строй інтэрнэт-крам, закліканых палегчыць фарміраванне і дастаўку рэжымных перадач зняволеным калоній – зараз дастаткова аформіць асабісты кабінет на сайце, аплаціць кошт 50 кг прадуктаў і іх перададуць вязню на працягу трох дзён.
Новаўвядзенне сапраўды карыснае і палегчыла задачу сваякам асуджаных. Дзіўна тут тое, што ДВП МУС прызнае ўсяго пяць такіх інтэрнэт-пляцовак, хоць у рэальнасці іх больш:
Як мінімум, тут адсутнічае магазін магілёўскай ПК-15, хоць ён ужо амаль месяц як працуе па адрасе rup15mag.by.
А далей галоўнае – цяпер становіцца відавочным рэйтынг калоній. Асартымент прапанаваных тавараў красамоўна кажа пра стаўленне ДВП да розных падведамным установам. Пра гэта кажуць і былыя іх «пастаяльцы».
Напрыклад, вядома, што віцебская ПК-3 выкарыстоўваецца, як месца адбыцця пакарання так званых «БС» – былых супрацоўнікаў. Гэта значыць, там сядзяць экс-міліцыянты і чыноўнікі, асуджаныя за здзяйсненне злачынства. Таксама дастаткова высока каціруецца шклоўская ПК-17, якая адной з першых укараніла электронны гандаль (гэта, праўда, не адносіцца да палітвязняў).
Вызваленыя з месцаў пазбаўлення волі грамадзяне звярнулі ўвагу на тое, што забеспячэнне там значна лепш, чым у іншых падобных месцах. Каб верыфікаваць іх словы, мы вырашылі параўнаць самую хадавую пазіцыю ва ўмовах несвабоды – гарбату і каву. Вось «Віцьба-3»:
Так, дзве адзінкі не самай таннай кавы Lavazza і гарбатп брэнда Tess. Такі ж асартымент і ў краме ПК-17, толькі прадукт прэміум-класа там усяго адзін.
А для параўнання мы возьмем, напрыклад, калонію №22 «Ваўчыныя норы» пад Ваўкавыскам. Гэта там у свой час зладзілі для асуджаных па наркатычнай артыкуле 328 КК ўмовы «каб смерці прасілі».
Кава «Жоккей» і гарбата «Лисма». Падобна на тое, гэта калонія для тых, хто “папрасцей”. Да гэтай жа катэгорыі можна аднесці і магілёўскую ПК-15 – у яе каталогу наогул адсутнічае рубрыка «Гарбата, кава». Гэтыя прадукты прысутнічаюць пад кнопкай «Смакавыя тавары», і тут робяць стаўку на «Раніцу з цыкорыем» і іншыя самыя танныя прадукты.
Калі парыцца ў іншых таварах, то розніца можа стаць яшчэ больш відавочнай. Але мы на гэтым, мабыць, спынімся, бо сутнасць ясная. І гэта толькі маленькая ілюстрацыя таго, што адбываецца ў месцах несвабоды.
На першы погляд, усё вышэй прыведзенае можа здацца надуманай праблемай і не вельмі важнай. Аднак самі экс-вязні з гэтым не згодныя. Ужо даўно ў Беларусі ёсць «прэміум-зоны» і выпраўленчыя ўстановы, куды лепш не трапляць.
Асартымент крам папраўчых устаноў ДВП МУС не ўніфікаваны. А гэта значыць, што няма празрыстасці ў выбары пастаўшчыка і няма аднолькавага стаўлення да ўсіх асуджаных. У апошнім выпадку гэта значыць, што прынцып роўнасці перад законам парушаны.
