Разбіраемся, што адбывалася ў справе Стаса Паўлінковіча.

1 лістапада. Магілёў. Леанід Закаў

---

29 кастрычніка ў Магілёве у судзе Магілёўскага раёну скончыўся разгляд крымінальнай справы ў дачыненні да актывіста Станіслава Паўлінковіча, якога абвінавацілі ў абразе суддзі (391 КК РБ) суда Ленінскага раёна Аксаны Ратнікавай ў траўні 2020 года. Больш падрабязна аб першым пасяджэнні можна прачытаць вось тут:

Калі коратка, то ў канцы красавіка-пачатку траўня 2020 года гурт актыўных магілёўцаў вырашыў ўзяць прыклад з Брэста і Светлагорска і штотыдзень збірацца ў цэнтры Магілёва для «кармлення галубоў». На адным з такіх сходаў 2 траўня прысутнічаў і Паўлінковіч.

8 траўня яго прама на працоўным месцы затрымалі супрацоўнікі міліцыі, пасля чаго склалі на яго адміністрацыйны пратакол за ўдзел у несанкцыянаваным масавым мерапрыемстве. Па гэтай справе Стас атрымаў 15 сутак арышту.

За пару дзён да вызвалення, 21 траўня, Паўлінковіча зноў вывезлі на суд. Па версіі супрацоўнікаў Ленінскага РАУС, яшчэ падчас затрымання 8 мая актывіст не падпарадкаваўся законным патрабаванням супрацоўнікаў міліцыі, а таксама абразіў іх. Па гэтых фактах на актывіста склалі яшчэ два пратаколы – па ст.23.4 і арт. 23.5 КаАП. Суд выйшаў таемным – ніхто з журналістаў, праваабаронцаў і нават сваякоў Стаса нават не ведаў, што яго вывезлі з ІЧУ дзеля яшчэ аднаго судовага працэсу.

Па адным з пратаколаў Паўлінковічу далі 1215 рублёў штрафу, па другім – яшчэ 15 сутак арышту. Менавіта ў гэты момант Стас не стрымаўся і выказаўся прама ў зале суда словы рознай ступені абразлівасці.

Следства вялося каля паўгода. 15 кастрычніка Паўлінковіч упершыню паўстаў перад суддзёй суда Магілёўскага раёна Максімам Курпачанка.

ЗМЕНА СКЛАДУ

У ходзе працэсу высветлілася, што памяняўся дзяржаўны абвінаваўца, а крыху пазней – і адвакат. Першапачаткова пакарання для Паўлінковіча павінен быў патрабаваць старэйшы памочнік пракурора Магілёўскага раёна Дзмітрый Пімашкоў. Інтарэсы Станіслава Паўлінковіча на першым працэсе прадстаўляла адвакат Тамара Маісеенка.

Ужо на другім пасяджэнні 23 кастрычніка суддзя Курпачанка абвясціў, што бок абвінавачання будзе прадстаўляць памочнік пракурора Магілёўскага раёна Аляксандр Старавойтаў.

На гэтым жа паседжанні Станіслаў Паўлінковіч абвясціў, што адмаўляецца ад паслуг адваката. Як ён пазней растлумачыў, ён не да канца давяраў Тамары Маісеенке.

Суддзя Курпачанка ў адказ на гэта растлумачыў, што зусім без абаронцы Паўлінковіч ў працэсе застацца не можа, паколькі была праведзена псіхолага-псіхіятрычная экспертыза. На трэцім пасяджэнні бок падсуднага прадстаўляў дзяжурная адвакат Наталля Пахомава.

МІЛІЦЫЯНТЫ З КУФАРКА

Сведкамі на працэсе выступілі чацвёра супрацоўнікаў міліцыі – Васіль Карняенка, Павел Башарымаў, Уладзімір Крывулькін і Андрэй Амосаў. Усе працуюць у Ленінскім РАУС г. Магілёва. Іх дапыталі на трэцім пасяджэнні – усіх чацвярых, на кожнага сышло прыкладна па дзесяць хвілін.

Казалі яны прыкладна адно і тое ж. Крывулькін, Амосаў і Карняенка ўдзельнічалі ў затрыманні Стаса Паўлінковіча 8 траўня. Тады актывіста затрымалі прама на працоўным месцы за ўдзел у несанкцыянаваным масавым мерапрыемстве.

– Мы прыбылі на месца затрымання, прапанавалі прайсці дадзенаму грамадзяніну [Паўлінковічу] з намі, на што ён адказаў адмовай. Потым мы ўсё ж такі пайшлі, але ён вырваў руку і выказаў абразлівыя словы ў адрас Карняенкі, – заявіў на допыце міліцыянт Уладзімір Крывулькін.

Паводле яго слоў, да Паўлінковіча ўжылі фізічную сілу і надзелі кайданкі. У наступным менавіта гэтыя эпізоды абразы міліцыянтаў і непадпарадкавання іх патрабаванням сталі асновай для двух адміністрацыйных спраў, на падставе якіх Паўлінковіча 21 траўня судзіла суддзя Ратнікава.

Сведчанні Крывулькіна пацвердзіў іншы міліцыянт, які затрымліваў Станіслава – супрацоўнік Ленінскага РАУС Андрэй Амосаў.

Што цікава, абодвух не было на працэсе, падчас якога Паўлінковіч абразіў суддзю, але іх сведчанні ўсё ж вырашылі ўлічыць.

Васіль Карняенка падчас свайго выступу, падкрэсліў, што “быў вымушаны скласці пратакол аб адміністрацыйным правапарушэнні ў дачыненні да Паўлінковіча за абразу ў свой бок“.

Гэта стала адной з адміністрацыйных спраў, за якую Станіслава судзіла суддзя Аксана Ратнікава.

– У ходзе пасяджэння 21 траўня на судзе ў суддзі Ратнікавай паводзіў сябе агрэсіўна. Казаў, што пройдзе не так шмат часу і супрацоўнікі міліцыі сядуць на лаву падсудных, а ён зойме месца суддзі.

На абвяшчэнні рашэння, падчас якога Паўлінковіч абразіў Ратнікаву, Карняенка не прысутнічаў.

Адзіным сведкам, які непасрэдна чуў канфлікт паміж Паўлінковічем і суддзёй 21 траўня, апынуўся супрацоўнік Ленінскага РАУС Павел Башарымаў.

– Калі падчас абвяшчэння прагучала, што яго падвергнуць адміністрацыйнаму арышту ў 15 сутак, Паўлінковіч пачаў крычаць у адрас суддзі “будзьце вы праклятыя”, крычаў суддзі рознага роду абразы, “тварь” і гэтак далей. Я спрабаваў спыніць Паўлінковіча, але ён ужо не звяртаў увагі.

НАША ЖЫЦЦЁ ЗАЛЕЖЫЦЬ АД СУСЕДЗЯЎ

Важную ролю ў наступным пакаранні Паўлінковіча стала ягоная характэрыстыка.

З матэрыялаў справы былі зачытаныя вынікі псіхолага-псіхіятрычнай экспертызы, згодна з якой Паўлінковіч быў прызнаны “запальчывым”, але адэкватным. Станоўчую характарыстыку Паўлінковічу таксама далі ў школе, у якой ён навучаўся, а таксама па месцы працы (Магілёўскі металургічны завод).

Затое характарыстыка ад участковага інспектара міліцыі была скрозь негатыўнай:

“Зарэкамендаваў сябе з адмоўнага боку, жыве адзін, з суседзямі і сваякамі не кантактуе, адносін не падтрымлівае, жыве замкнёна. Пры зносінах дзёрзкі. Неаднаразова прыцягваўся да адміністрацыйнай адказнасці“, – зачытаў даведку суддзя Курпачанка.

Як пазней адзначыў Паўлінковіч, ён ніколі не сустракаўся з участковым і не разумее, адкуль той мог даць такую ​​характарыстыку. Адзінай ягонай здагадкай сталі суседзі, якіх мог апытаць ўчастковы.

МАРАЛЬНЫЯ ПАКУТЫ

27 кастрычніка дапыталі пацярпелую – суддзю суда Ленінскага раёна Аксану Ратнікаву. Сыходзячы з яе слоў, паводзіны актывіста глыбока паранілі яе:

– Калі я стала абвяшчаць рэзулятыўную частку пастановы, Паўлінковіч стаў гучна крычаць у мой адрас абразы, у тым ліку з выкарыстаннем нецэнзурнай лексікі, выказваў фразы і словы, якія прыніжалі мае гонар і годнасць як суддзі пры ажыццяўленні правасуддзя. Ён гучна выкрыкваў такія словы, як «мразь», «тварь», «гніда», а таксама нецэнзурныя словы. Выказваўся, што я апынуся на лаве падсудных, калі не стане Лукашэнкі, выкрыкванне слоў ён суправаджаў жэстамі ў мой адрас. Мне былі нанесены глыбокія маральныя пакуты такімі паводзінамі і абразамі, паколькі Паўлінковіч паводзіў сябе дзёрзка.

Па словах Ратнікавай, Паўлінковіч крычаў на ўвесь будынак суда, пакуль яго не адвялі ў службовы аўтамабіль.

Як заявіла суддзя, яна “звяртала ўвагу [Паўлінковіча] сваім поглядам на такое ганебныя паводзіны”.

САМЫ ЖОРСТКІ ПРЫСУД З МАГЧЫМЫХ

28 кастрычніка дзяржабвінаваўца Старавойтаў запрасіў для Паўлінковіча максімум – 3 гады абмежавання волі з адбыццём у папраўчай ўстанову адкрытага тыпу (“хімія”). Праўда, адзін год Старавойтаў папрасіў “скасціць” па амністыі ў гонар 75-годдзя Перамогі ў Вялікай айчыннай вайне.

Нягледзячы на ​​такі запыт, і сам Паўлінковіч, і яго знаёмыя не чакалі, што прысуд будзе настолькі жорсткім. Першапачаткова актывіст настройваўся на штраф.

Адвакат Пахомава ж запатрабавала, каб Паўлінковіча апраўдалі па ст.391, паколькі яна не бачыць у справе складу злачынства.

Судовы працэс доўжыўся паўмесяца і скончыўся жэсцю 29 кастрычніка – суддзя Курпачанка прызначыў Паўлінковічу тыя самыя тры гады абмежавання волі ў папраўчай установе адкрытага тыпу з вызваленнем ад пакарання тэрмінам на 1 год па прычыне амністыі. Рашэнне Курпачанкі цалкам паўтарыла тое, што запытваў дзяржабвінаваўца Старавойтаў.