Дзеці, якія адбываюць непрапарцыйна велізарныя тэрміны ў бабруйскай ВК-2, застаюцца закладнікамі вялікай палітыкі.
16 кастрычніка. Бабруйск. Саша Мінько
Увага! Пры перадрукоўцы гэтага матэрыяла іншымі СМІ, пазначэнне mspring.online як крыніцы з гіперспасылкай на арыгінал ў першым абзацы абавязковае!
Цяперашняму скандалу папярэднічаў тайны візіт дэлегацыі Amnesty International у Мінск. Як стала вядома MSPRING.ONLINE, у апошні тыдзень верасня прадстаўнікі гэтай праваабарончай арганізацыі з Лондана спецыяльна прыляцелі ў Менск і правялі сустрэчу на ўзроўні прадстаўнікоў беларускага МЗС і Адміністрацыі прэзідэнта пры ўдзеле дзіцячага фонду ААН UNICEF.
Падчас дыялогу было вырашана стварыць міжнародную працоўную групу для ўрэгулявання пытання парушэння Беларуссю Канвенцыі ААН па правах дзіцяці. Але інфармацыю аб перамовах было вырашана не раскрываць.
ЯШЧЭ 32 ПРОЗВІШЧА
Нагадаем, пасля таго, як за нарказлачынствы па артыкуле 328 Крымінальнага кодэкса (ч.2, ч.3 і ч.4) падлеткам пачынаючы з 14 гадоў сталі даваць велізарныя тэрміны – па 8-10 гадоў зняволення ў калоніі – нашу краіну пачалі прызнаваць няшчаснай у плане дзіцячай злачыннасці. Ніякіх патуранняў да малалетніх злачынцаў няма, часцяком іх дапытваюць без прысутнасці бацькоў, сядзяць яны ў агульных СІЗА і хутка прывыкаюць да турэмных правілах жыцця.
А гэта якраз і ёсць парушэнне Канвенцыі ААН аб правах дзіцяці. Улічваючы, што лонданская дэлегацыя была прынята на ўзроўні Адміністрацыі прэзідэнта, гэта не пусты гук для беларускага ўрада.
Адзначым, што ў спіс лонданскага офіса Amnesty International яшчэ ўвесну былі ўнесены 32 прозвішчы непаўналетніх беларусаў, у дачыненні да якіх дзяржава дапусціла парушэнні правоў дзіцяці. Аднак тады акцыя так і не пачалася, і, больш за тое, кампанія ў абарону малалетніх беларусаў, якія трапілі ў адзіную ў краіне бабруйскую калонію для непаўналетніх, была прыпыненыя, бо была надзея на паразуменне з беларускім бокам.
Па нашай інфармацыі, два тыдні таму ў Мінску былі акрэслены часовыя рамкі для стварэння міжнароднай працоўнай групы, бо існавала небяспека, што беларускія ўлады проста не запросяць прадстаўнікоў Amnesty International яшчэ раз.
Іншымі словамі, было падазрэнне, што беларускі бок цягне час і ўводзіць у зман. Мяркуючы па ўсім, менавіта гэта і адбылося.
Нечакана 12 кастрычніка на сайце AI з’явіўся новы брыф з заклікам абараніць правы Эміля Астраўко, які нядаўна быў пераведзены з выхаваўчай калоніі ў бабруйскую выпраўленчую калёнію №2. Гэта значыць, што ў апошні момант улады на перамовы ўсё ж не пайшлі.
Яшчэ адна інтрыга заключаецца ў тым, што намеснік кіраўніка Адміністрацыі прэзідэнта, які вёў перамовы з прадстаўнікамі ініцыятыў, што займаюцца праблемамі, звязанымі з артыкулам 328 КК, Валерый Міцкевіч нечакана падаўся ў дэпутаты. Менавіта гэты чыноўнік абмяркоўваў перспектывы ўдасканалення юстыцыі для непаўналетніх – падобныя тэматычныя мерапрыемствы пры садзейнічанні ЮНІСЕФ і брытанскай амбасады праводзяцца на рэгулярна.
ПЕРАДВЫБАРЧЫ ВЭРХАЛ
Ужо трэці год вядзецца дыскусія аб неабходнасці рэарганізацыі бабруйскай ВК-2 у выхаваўчы цэнтр па рэсацыялізацыі непаўналетніх злачынцаў. Але ніякіх рашэнняў ні па адной з тэм як не было, так і няма. Адзінае, на што пайшла Адміністрацыя прэзідэнта, гэта амністыя і зніжэнне ніжніх планак па артыкуле 328 КК на два гады на заканадаўчым узроўні.
Пра рашэнне Валерыя Міцкевіча балатавацца па Лідскай выбарчай акрузе №55 стала вядома літаральна за тры дні да публікацыі брыфа Amnesty International. І вылучаны ён быў «ад працоўнага калектыву».
Відавочна, Адміністрацыя прэзідэнта будзе перафарматаваць сваю працу. Сыход самога дасведчанага ў праблеме прымянення артыкула 328 КК чыноўніка паказвае на тое, што актывісткам «Руху маці-328» прыйдзецца пачынаць усё з нуля і дамаўляцца ўжо з новым куратарам гэтай тэмы.
Пакуль жа варта чакаць брыфа AI яшчэ па 32 прозвішчах. Сутнасць праблемы добра тлумачыцца кейсам Эміля Астраўко. Міжнародная супольнасць лічыць, што ён, як і яго равеснікі, ў непаўналетнім узросце быў арыштаваны за «нязначнае негвалтоўнае злачынства, звязанае з наркотыкамі» (выкарыстоўваецца паняцце «a minor, non-violent drug offence»). Сёння, калі яму ўжо 19 гадоў, будучыня хлопца пад пагрозай – ён адбывае васьмігадовы турэмны тэрмін.
ШТО НЕМЦУ MINOR DRUG, ТО БЕЛАРУСУ ТЭРМІН
Яго абвінавацілі ў незаконным абароце наркотыкаў у складзе арганізаванай групы пасля таго, як ён уладкаваўся на кур’ерскую працу пасля школы ў кампанію, якая, як яму сказалі, прадавала легальныя курыльныя сумесі. Пры гэтым следчыя ніколі не шукалі ні ўладальніка кампаніі, ні кагосьці яшчэ.
Умовы для многіх дзяцей і маладых людзей, якія адбываюць пакаранне за злачынствы, звязаныя з наркотыкамі, часцяком горш, чым для іншых зняволеных, піша AI. Лічыцца, што Эміль зяўляецца адным з прыкладна 15 тысяч чалавек, якія адбываюць працяглыя тэрміны ў Беларусі за дробныя правапарушэнні, звязаныя з наркотыкамі.
Amnesty International заклікае сваіх прыхільнікаў запатрабаваць ад кіраўніцтва Беларусі прыняць меры па вызваленні Эміля Астраўко, зняць з яго судзімасць і спыніць практыку заключэння дзяцей у турму за нязначныя негвалтоўныя злачынствы, звязаныя з наркотыкамі.
Маці хлопца Юлія Астраўко ў каментары для MSPRING.ONLINE адзначыла, што, падобна, ніхто не ведае, што трэба рабіць далей у сітуацыі, якая склалася.
– Я так доўга гэтай акцыі чакала, што зараз не разумею, што ў выніку яна дасць. Галоўнае, каб у інтарэсах нашых дзяцей, – кажа Юлія Астраўко.
Пра жыццё ў бабруйскай выхаваўчай калоніі №2 можна пачытаць тут:
